Seenimf en die skeepsdokter

In onlangse Romanzas was daar ’n paar boere waaroor lesers en heldinne geswymel het. Malene Breytenbach skryf toe ook ’n boer in haar nuwe Romanza in, maar met die verskil dat hierdie boer die skurk is. ’n Angswekkende en afstootlike teisteraar wat vir Kira Louw noop om ’n pos as verpleegster op ’n luukste passasierskip te aanvaar in ’n poging om van hom ontslae te raak.
Dit bring dan ook die ware held in die prentjie, die aantreklike skeepsdokter, Albert Dorell. Struikelblokke is ’n gegewe in die romanse genre, maar die skrywer vermy een wat alte dikwels opduik, naamlik ’n held wat vooraf besluit het, om welke rede ookal, dat hy nie gaan trou nie. Sy kom met ’n vars invalshoek, naamlik die vereiste dat ’n vrou vir Albert moet kan aanpas by ’n gegoede en tradisievaste familie op Malta. Anders as sy pa en sy voormalige Suid-Afrikaanse vrou, wie se huwelik nie die toets deurstaan het nie.
Die feit dat aantreklike mans en vrouens gewoonlik té veel aandag kry van die teenoorgestelde geslag, maak ook telkens deel uit van die storielyn van Seenimf en die skeepsdokter. Die skip en die bedrywighede dien as agtergrond, maar oorheers nie die storielyn nie. ’n Oulike ekstra is die pittige karakter, Lee-Anne in wie Kira ’n bondgenoot vind. “Jy’t nie vir my koebaai gesê nie, toe’s ek nogal aangevat in my binneste, jy weet.” (p.106) Ek het vir Lee-Anne baie geniet, so ook die storie as geheel. Daar was oorgenoeg onverwagte wendings om die aandag te behou, alvorens die uiteindelike gelukkige einde aanmeld.