- EB CORPORATE |
- EVENTS |
|
FREE delivery to all EXCLUSIVE BOOKS stores nationwide. FREE delivery to your door on all orders over R450. Excludes all international deliveries.
|
Your digital voucher(s) will be sent by email once you have added them to your cart and completed the checkout process. This is a digital item. Delivery is immediate.
We will notify you on events like Low stock, Restock, Price drop or general reminders so that you don’t miss the deal
What a story! Not only for cat lovers. This book tells as what life ist about...
Die titel van Riette Rust se boek het my van die eerste oogopslag af met die vraag gelaat: hoe bring jy selfdood en ’n geskenk by mekaar uit? Haar besoek aan ’n medium van Milnerton gee vir ons die eerste leidraad: “He wants you to know that he loves you very much, he admires you too. His death is a gift to you and the children.” (p. 127)
Nadat die skrywer ’n pad moes loop deur trauma, rou, berading, selfs psigiatriese hulp, kon sy uiteindelik getuig van posttraumatiese groei, waaraan sy ’n hele hoofstuk (Hst 13) wy. Sy kon terugskouend, insien hoe JD se selfdood inderdaad ’n “geskenk” kon wees. Hulle is finansieel beter agtergelaat en sy siekte sou nie vir hulle ’n las wees nie.
Met eerlikheid en gestroopheid takel die skrywer die moeilike onderwerpe – wat nie as ’n verrassing kom nie, gegewe die feit dat Riette Rust ’n gesoute en bekroonde joernalis is. Sy deins nie terug om in skokkende detail die gebeure rondom JD se dood neer te pen nie, ook nie die moeilike pad wat daarna gevolg het nie.
Meer as twee bladsye word afgestaan aan Bronne en hulplyne, wat dui daarop dat sy nie bloot die gebeure self beleef het nie, maar ook deeglik nagevors het, ten einde vir die leser werkbare riglyne neer te pen oor onder andere die stadiums van rou, wat jy moet en nié moet sê nie, oor hoe jy sulke trauma oorleef en uiteindelik daardeur kan groei.
Mens kan nie anders as om respek te hê vir hierdie vrou nie, hoewel ek nie al haar oortuigings deel nie. Haar verhaal wys op ’n stuk waarheid in Carl Jung se uitspraak wat sy aanhaal: “Ek is nie wat met my gebeur nie, ek is wat ek kies om te word.” (p. 210). Terwyl sy baie maklik ook in depressie kon bly wroeg het, het sy gekies om heel aan die ander kant uit te kom, om selfs weer liefde in haar lewe toe te laat.
Die geskenk is uitgegee deur Tafelberg, ’n druknaam van NB Uitgewers.
I might be one of very few avid readers of crime and suspense novels that have up to now never read a book by James Patterson. Granted, I mostly read this genre in Afrikaans, which could explain it. Having confessed to this fact, I can thus state that the very first words I read, penned by this author, was: “THIS IS HOW I lost David.” (p. 5)
An extremely effective hook, open to wide speculation. Which is exactly what I did over the first couple of intense pages. The depth of the statement becomes even more apparent as the story unfolds with many unexpected turns in the plot. The small-town life of the Bowers family is turned upside down after David rescues a man from a river. Marcie is a family lawyer, and David the owner of the local pub.
The reader is led to question the reason behind strange things happening to the parents and their two children. Does it relate to Marcie’s former job defending high profile criminals, or is the implied money laundering by David the source of the escalating problems? The author manages to keep the reader guessing and surprised right up the conclusion of this riveting novel.
I loved the large print, which is soft on the eyes and allowed me to read effortless for rather lengthy stretches, managing to cover the book in good time. I also appreciated the fact that very little foul language was used. I will no doubt read this author again in future.
Lies he told me was published by Century, part of the Penguin Random House group. It is distributed in South African by Penguin Random House SA.
In lyn met die verwagting vir hierdie tyd van die jaar, verskyn daar tans meerdere boeke met dagstukkies vir die nuwe jaar wat aangesnel kom. Die teikengehore verskil, hoewel dit almal gemik is om aanvullend tot persoonlike stiltetyd gebruik te word, of selfs in kleingroep verband. Ek het ’n paar onder oë gekry wat beslis meer aanklank gaan vind by vroulike lesers, een van Luca en een van Lux Verbi.
Die tweede een uit die Lux Verbi-stal is egter ideaal vir gesinne, hetsy persoonlike Bybelstudie of vir huisgodsdiens, asook Bybelstudiegroepe. Dit is natuurlik die immergewilde Uit die Beek, en op die koop toe ’n spesiale uitgawe om 100 jaar te gedenk. Sedert die eerste uitgawe ’n eeu gelede verskyn het uit die pen van Ds Attie van Wijk, het sy twee seuns hom ná ’n vrugbare tyd van veertig jaar, opgevolg as skrywers van die dagstukboeke wat toe reeds tradisioneel in huise gelees is. Ander skrywers het gevolg. Hierdie feesuitgawe, wat as ’n versamelaarsitem beskou kan word, is soos die afgelope jare sedert 2018, die pennevrug van die bekende Barend Vos, skrywer van Bybelromans waaronder Rut & Boas, en Kanaän.
Die motivering was uit die staanspoor om lesers te inspireer om wyer te lees in die Bybel as enkele teksverse. Dit word dan ook vanjaar voortgesit deur die hele Bybel te dek en te groepeer onder die twaalf maande. Aanvullend tot die daaglikse skriflesing, die gewone boodskap en die gebed, word daar telkens aanvullende skrifgedeeltes voorgestel in voetnotas onder die opskrif: “Lees later”. Die getroue leser word dus begelei om groot gedeeltes van die Bybel in 2025 te lees en te oordink.
Soos die maande vorder, besoek die leser dan afwisselend die Ou Testament en die Nuwe Testament. Daar is ook spesiale aandag gegee aan die kerkkalender, wat insluit Lydenstyd, Paastyd, Pinkster en Advent.
Uit die Beek 2025 is uitgegee deur Lux Verbi, die geestelike druknaam van NB Uitgewers
Jeug van álle ouderdomme kan gerus hierdie roman met die oulike titel nadertrek, sou jy lus voel vir ’n heerlike storie wat lekker lees en jou soms sommer hardop laat lag. Met Ons laaste legendariese somer is Fanie Viljoen weereens in die kol en dit besorg aan hom die gesogte wenprys in die Lapa Jeugroman kompetisie van 2024.
“Besef julle hierdie Desember is legit ons laaste ordentlike somervakansie?” (p. 20) Wanneer hierdie realiteit tot Tobi deurdring, kos dit nie veel oorreding om sy twee vriende, Dean en Rowan, oor te haal vir ’n “epic” seevakansie nie, net hulle drie ouens. Reëls word neergelê: geen bakleiery, almal doen alles saam en geen meisies.
Ongelukkig was daar ook geen ordentlike beplanning nie, want hulle bestemming in Vleesbaai blyk toe nie te wees wat Tobi verwag het nie. Daar loop genoeg dinge skeef om al die reëls in die stof te laat byt, en hulle spring tronkselle rakelings vry. Proppies, die hond, veroorsaak minder moeilikheid as wat ek gevrees het, maar dan is daar Mistral, die perd, wat geen ontsag het vir ’n romantiese piekniek nie.
Legendaries was dit beslis. Sommer vroeg het dit gelyk na ’n “laaste legendariese, verlore droom,” (p. 31), nog later dreig “’n Legendariese dood.” (p.149) en natuurlik was daar die legendariese soen. En planne vir die toekoms
